…
20 Ocak 2020, Pazartesi Manisa, Türkiye

Sevgi Dolu Bir Koruyucu Aile Hikayesi Daha


Manisa’da 64 yaşındaki Huriye Akış, çalıştığı Bakanlığımıza bağlı kuruluşta, 6 yaşında tanıdığı ve annelik ettiği zihinsel engelli Ulaş’ı emekli olunca da bırakmayarak koruyucu ailesi oldu. Şimdi 41 yaşında olan Ulaş ile 15 yıldan bu yana, ona koruyucu aile olan Huriye annesinin bir anı ayrı geçmiyor.

Manisa'da Bakanlığımıza bağlı kuruluşta başlayan insanlık hikayesinin kahramanları sevgi dolu koruyucu ailelerimizden biri olan Huriye anne ve kurumlarımızda yetişen Ulaş... 64 yaşındaki 2 çocuk annesi Huriye Akış, 22 yıl yetiştirme yurdunda çalıştı, oradaki çocukların koruyucu meleği olan Akış, bir çocuğun hayatını ise tamamen değiştirdi. Ulaş 6 yaşındayken koruma altına alınarak kuruluşa yerleştirildi. Huriye anne ile burada tanıştı ve sonrasında koruyucu aile hizmet modeli ile bir aileye kavuştu.

Koruyucu Ailesi Oldu

Kuruluş bakımı boyunca hep birlikte olan Huriye anne ile Ulaş'ı emeklilik ayıracaktı. Ama Akış, 'ben Ulaş'ı bırakamam' dedi ve koruyucu aile olarak Ulaş’a evinin kapılarını açtı.

Şimdi 42 yaşında olan engelli Ulaş ve Huriye annenin yıllardır yedikleri içtikleri ayrı gitmiyor. Ulaş'ın hayatını değiştiren Huriye Akış, "Çocuk Esirgeme Kurumu'nun yetiştirme yurdunda hizmetli olarak çalıştım, yine yetiştirme yurdunda gece bekçiliği yaptım. Türkiye'nin ilk kadın gece bekçisiydim. Bir gün yurda kısa boylu, zayıf bir çocuk geldi, Ulaş'ı ilk o gün gördüm. 6 yaşındaydı. Yanına gittim, elinden tuttum, elini yüzünü yıkadım. O gün Ulaş'ı ilk gecesinde evime götürdüm, bırakamazdım. Ulaş bir daha benden ayrılmadı, ben nereye Ulaş oraya. Emeklilik dönemim gelince Ulaş çok üzüldü. 'Huriye anne giderse ben ne yapacağım' dedi. 2005'te emekli oldum ama onu bırakmadım. Onu da yanıma aldım. Şimdi koruyucu aile oldum. 15 yıldır birlikte yaşıyoruz" dedi.

Kanseri Sevgiyle Atlattı

Karaciğer kanserine yakalanan Huriye Akış, hastalığı yenmesinde Ulaş'ın sevgisinin etkili olduğunu söyledi. Eşini kaybetmesinin ardından birbirlerine daha sıkı sarılan anne-oğul can yoldaşı oldu. Birbirlerinin gözünün içine sevgiyle bakan Huriye anne ile Ulaş, her şeylerini birlikte yapıyor. Huriye Akış, "Ben çocukları çok seviyorum. Ne o bensiz yaşayabilir, ne de ben onsuz. Ulaş'ı çocuklarım ve akrabalarım da çok seviyor" diye konuştu.